Vanochtend weer om 7:30 de wekker gezet, we smeren weer een broodje op de kamer en pakken de koffers langzaam in. Vandaag gaan we Big Bend verlaten en vernachten in Van Horn. Als eerste gaan we Big Bend nog wel bezoeken, we zijn dus nog niet weg. We krijgen er routine in want om 8:30 hebben we gegeten en zijn we gereed om uit te checken. Ik vraag nog even na wat nu eigenlijk het hoogseizoen is voor Big Bend. Van de 17 kamer waren er 2 gevuld en er zijn bijna 100 RV plekken en er staan maar 2 RV’s. Ook in het park zijn de meeste campings gesloten, evenals Visitor Centers. Voordeel is dat je bijna niemand tegenkomt 🙂 . De man achter de balie geeft aan dat het de tweede helft van September druk begint te worden tot en met eind April / begin Mei. Het kan in die periode wel koud worden in de nacht, 20 graden Fahrenheit maar overdag wordt het dan nog wel in de 60 graden. In deze periode is het weer onstuimiger, elke middag is er regen en onweer (dat hebben we geweten!). Ik lever de sleutels in en krijg de rekening mee. Was leuk om hier geslapen te hebben als is Terlingua een stadje wat geen (of in ieder geval geen goede) indruk heeft achtergelaten.
Aangezien we naast de ingang van Big Bend slapen zijn we om 9:00 in het park, mooi op tijd dus. We rijden als eerste naar het einde van de zuid west kant, de Santa Elena Canyon. Ik zet de GoPro op het dak als we bij de afslag vanaf de ingang komen. Onderweg komen we een aantal stops tegen die we misschien willen doen, maar we rijden eerst naar het einde. De lucht wordt steeds blauwer en de temperatuur loopt al lekker op. We stoppen als eerste even bij Santa Elena Overlook, hier heb je een uitzicht op de Canyon als is dit wel ver weg. Als wij weg willen rijden komt er een auto aan, het is zowaar druk ;-).
We rijden door naar Santa Elena Canyon, onderweg hebben we wat modder en water in de “kuilen” gehad en Ing leest dat de toegang wel eens afgesloten wordt als het slecht weer is. Als we aan komen rijden is hij niet gesloten, we stappen uit en doen onze wandeschoenen aan. Ondertussen stopt er een andere auto en niet lang daarna een derde. We lopen naar de rivier, als we aankomen zien we dat de Santa Elena Canyon niet te bereiken is. De Rio Grande rivier stroom snel en er zit veel hout en afval in. Maar ook de aangrenzende Terlingua rivier is overstroomt waardoor het een hele brede rivier is geworden. Jammer, we kunnen de Canyon wel van wat verder weg bekijken en hij is echt heel erg mooi. Ondertussen komen er meer mensen aan maar iedereen gaat onverichte zaken weer weg. Jammer, maar je kunt het weer nu eenmaal niet plannen. En eerlijk is eerlijk, ook nu hebben we genoten van het uitzicht en de rivier!
We stappen weer in de auto en rijden de weg langzaam terug, onze volgende stop is de Tuff Canyon Tail. Tuff is het materiaal waarvan de stenen zijn gemaakt, is door vulkaan uitbarstingen samengeperst en tot steen geworden. We doen als eerstde de overlook en kijken van bovenaf de canyon in. Vin en Esmee gaan naar de auto en Ing en ik lopen de weg naar beneden zodat we de canyon ook in kunnen lopen. Het is een korte wandeling en eenmaal in de canyon kun je zo ver lopen als je wilt. Wij lopen een stuk de canyon in, ziet er erg mooi uit. Onderweg komen we ook nog een (kleine) slang tegen. Aangezien we niet echt slangenkenners zijn maken we wel een foto maar blijven op enige afstand. Als we een eindje gelopen hebben gaan we weer terug. De weg omhoog is ook kort maar wel pittig, mede door de al wat hogere temperaturen en de zon die schijnt.
Onze volgende stop is Mule Ears viewpoint, je ziet van redelijke afstande de rotsen die lijken op ezelsoren. Vin en Esmee hebben geen zin om te lopen, Ing en ik lopen een klein stukje de Mule ears trail en maken nog wat foto’s. We gaan weer terug naar de auto.
De volgende en laatste stop is Burro Mesa Pouroff trail, hier is helemaal niemand. Het ligt aan een zijweg en er rijdt in de tijd dat wij er zijn geen enkele auto voorbij. We stappen uit en beginnen aan de trail, deze is niet super aangegeven. Idee is dat je naar de rivierbedding loopt en dan tegen de rotsen aanloopt. Wij kiezen er echter voor om een alternatieve route te nemen naar de rotspartij die links ligt. Het begin is eenvoudig maar op een gegeven moment moet je over allerlei stenen heen klimmen. Is wel een heel mooi stuk, en ook hier is de rust heerlijk!
We lopen terug naar de auto en willen het park verlaten, we stoppen nog even bij Sotol Vista voor een sanitaire stop. Genieten nog even van het uitzicht op de omgeving en eten onze lunch. Het is ondertussen 13:00 en we besluiten om Big Bend te verlaten. Het is echt een heel mooi park, voldoende Off Road wegen en wat langere wandelingen. Wel ligt alles wat verder uit elkaar en het park zelf ligt gewoon heel afgelegen. Toch ben ik wel blij dat we het gedaan hebben!
We verlaten het park en rijden de FM170 van Lajitas naar Presido, de afslag ligt in Terlingua en net voorbij ons hotel slaan we linksaf. De weg is schitteren, het is wel bochtig en de heuvels zijn kort en hevig aardoor je af en toe of heel hard in je stoel wordt gedrukt of bijna wordt gelanceerd. Je volgt min of meer de kronkels van de Ri Grande, echt heel mooi en zeker de moeite waard! Houdt wel rekening met een reistijd van 1,5 uur over 50 mile. Onderweg stoppen we een paar keer voor een foto.
Bij Presidio (wat een wat verlaten en armoedige plek is) nemen we de afslag naar Marfa. Dit is een wat saaie rechte weg, vlak voor de afslag naar Van Horn moeten we langs de grenspolitie. We worden aan de kant gezet, we moeten namelijk paspoorten laten zien en die liggen achterin. Ze worden even bekeken en dan kunnen we weer door. De lucht is ondertussen van bewolkt, via dreigend naar echt bliksem onweer en wind overgegaan. Als we wegrijden voel je de wind aan de auto trekken. Bij Marfa nemen we de afslag naar Van Horn, vanaf nu is het alsmaar rechtdoor. We komen rond 16:50 aan bij ons hotel, een volledig nieuwe Holliday Inn. Ziet er echt keurig uit, we checken in en Ing gaat nog even zwemmen. Er is niet veel te eten in de buurt dus we komen uit bij Wendy’s. Morgen nog even tanken en dan naar White sands. Is een rit van 2,5 uur en aangezien het ook nog eens 1 uur eerder is (ligt namelijk in New Mexico) kunnen we uitslapen. Ontbijt is tot 9:30 dus dat wordt onze richttijd.
Ik typ nog even het blog en de rest geniet van Internet, ondertussen kijk ik naar de Boston Red Sox tegen de NEw York Yankees, het staat na 7 innings 3-0 voor Boston. Beetje jammer, maar wel een terrechte score tot nu toe.
Deepsouth en Florida 2017 