Vanochtend geen ontbijt in het hotel, we maken dus zelf ons ontbijt (broodje en koffie). De wekker gaat om 7:30, is weer vroeg maar we willen dan ook weer op tijd op pad gaan. Na het ontbijt ruimen we de auto in, koebox en tassen mee. Om 9:00 rijden we weg, Navigon doet het eerst weer niet maar ik vermoed dat dit komt omdat ik Tolwegen Verbieden aan had staan. Blijkbaar ziet hij de weg in Big Bend ook als tolweg, nadat ik dit heb aangepast werkt de navigatie weer. We stellen hem in op Rio Grande Village, dit ligt in het zuid-oosten van het park. Is een rit van ongeveer 33 mile. We rijden de weg naar Big Bend en zijn na een paar minuten bij de ingang, op onze vooruit hebben we bonnetje opgehangen waarin staat dat we tot en met 20 juli toegang hebben (namelijk 1 week). We hoeven onze America The Beatifull Pass dan ook niet te laten zien. De ranger begroet ons hartelijk en heet ons welkom voor een return visit.
In tegenstelling tot gisteren begin de dag redelijk zonnig, het is wel redelijk bewolkt maar de zon laat zich ook zien. We rijden voorbij de afslag naar Chisos Basin waar we gisteren langs zijn gereden. We rijden de weg door naar het zuid-oosten. De weg slingert mooi door de omgeving en er zitten ook wat mooie heuvels in. Bergen zijn mooi grillig en groen. Onze eerste stop is Rio Grande Overlook, deze ligt net na een korte tunnel. De Overook kijkt niet uit op de rivier maar over de het gebied rond Rio Grande Village. We stappen uit en maken wat foto’s, de temperatuur is aardig hoog al en het is pas 9:35…
We stappen in de auto en we rijden naar Boquillas Canyon overlook. Eigenlijk zijn we op weg naar Bouillas Canyon maar we nemen de verkeerde afslag. Op zich maakt het niets uit, de overlook ik leuk om even mee te pikken. Je hebt van boven een mooi uitzicht over de omgeving en de Rio Grande Rivier. Er ligt wat koopwaar en een plastic fles waar je geld in kunt stoppen. Aan de overkant van de rivier zit een man van wie de koopwaar is (in Mexico). Hij groet ons vriendelijk maar komt niet overvaren. De spullen bestaan uit handwerken beeldjes en wandelstokken. In de plastic fles zit nog geen geld maar wel stenen om te voorkomen dat de fles wegwaait (zal vast wel een keer gebeurd zijn, maar nu niet meer).
We rijden weg en parkeren de auto bij Boquillas Canyon, er staat 1 auto geparkeerd dus het is (nog) lekker rustig. Het is 10 uur en het zonnetje schijnt, we nemen voldoende water mee en beginnen aan de wandeling. Als eerste een paar treden omhoog en daarna de afdaling richting de rivier. Straks moet dit dus weer omhoog, een man komt net teruglopen en die is helemaal bezweet. Is dus best wel pittig, en met de warmte valt het ook wel tegen. Het zweet vloeit al rijkelijk, toch wat anders dan achter de computer in een airconditioned gebouw zitten. Boven maken we wat foto’s en als we naar beneden lopen komen we op een splitsing uit. We nemen eerst de route beneden langs maar dan ligt er opeens behoorlijk wat water. We besluiten de weg bovenlangs te nemen, we lopen niet terug maar klimmen langs de zijkant omhoog. Dit scheelt weer een stukje lopen. We komen uit bij de rivier en lopen richting de oever. Aan de overkant zit een Mexicaanse man en die groet ons vriendelijk, hij heeft ook een bootje liggen. Misschien dat je ook naar de overant kunt varen, wij hebben dit niet gevraagd.
De Canyon is echt schitterend, een deel ligt in de schaduw en dat is heerlijk. De wanden van de bergen zijn grillig en worden door de zon mooi belicht. We lopen naar de oever en een meter of 3 van de oever vandaan wordt de grond erg modderig en zacht. Ik heb bergschoenen aan dus loop naar het water toe, ik zal redelijk ver weg maar kom er wel. Achter mij ligt ook een stuk met stenen, was makkelijker geweest maar zo kan het ook. Ik maak wat fotos met de iPhone vlak boven het water. We blijven een kleine 10 minuten genieten van de rust en de omgeving. Als we teruglopen is de Mexicaanse man overgevaren en zingt Spaanstalig liederen. Hij heeft zijn koopwaar uitgestald en vraagt of we wat willen kopen, we geven aan geen interesse te hebben (Vin doet dat in zijn beste Spaans ;-)) en lopen door.
Als we op de terugweg zijn komen we bij de splitsing waar wij beneden langs liepen 3 mensen tegen. Zij gaan ook de route benden langs lopen, misschien dat zij wel door het water gaan.. Als we boven zijn komen we een wat ouder echtpaar tegen, het is druk… Niet lang daarna komen er 4 grote Pick-ups aanrijden met gezinnen er in. Nu is het echt druk, waren wij nog alleen nu is het gewoon druk. Zijn dus net op tijd geweest. Eenmaal beneden maken de 4 gezinnen zich klaar om op pad te gaan, ze zijn redelijk bepakt dus of ze gaan de rivier aflopen of ze gaan op bezoek in Mexico.
We ruimen onze spullen in de auto en ik zet de GoPro boven op de auto op het dak. Leuk om even een timelaps te maken van de route door het park. Onze volgende stop is het Rio Grande Visitor Center, deze is echter gesloten in de zomer periode. De store, die iets verderop is, is wel open. Hier kopen we een pakje speelkaarten (verzamelen deze van de bijzondere parken en plekken waar we komen) en gaan we richting de campint op de Nature Trail te lopen. De weg naar de camping is echter gesloten, we rijden terug naar de store en vragen even na hoever het lopen is naar de camping. Dit blijkt ongeveer 0,5 mile te zijn. We pareren de auto in de buurt en lopen via de camping naar plek 18 waar de Nature trail begint. Deze is aardig overwoekert. blijkbaar komen er in deze periode weinig mensen (we komen ook niemand tegen, en ook als we weggaan is er niemand). Her eerste stuk is over een soort van metalen boardwalk en daarna kom je op een pad uit. Bovenop heb je een overlook, we zien aan de Mexicaanse grens een aantal mensen paardrijden. Verder is het er heerlijk rustig. Als we het uitkijkpunt hebben gedaan lopen we weer terug naar de auto.
De volgende stop zijn de Historical Hot Springs, je rijdt een onverharde weg van ongeveer 1,5 mijl. Het laatste stuk is erg smal, eenbaans zonder vangrail en je rijdt omhoog. Uiteindelijk niet heel hoog maar wel even spannend. Als we aankomen staan er 2 autos. We lopen naar de hot springs en besluiten niet de loop te nemen maar rechtstreeks naar de hot springs te gaan. Om er te komen moet je echter de rivier over en deze is best breed en diep, we hebben geen passende schoenen bij ons en aangezien er een groep van ongeveer 8 mensen zitten, die ietwat luidruchtig aanwezig zijn, lopen we weer terug. Onderweg nog een oud gebouw bekeken die in 1940 heeft gediend als winkeltje.
We hebben nu de dingen bezocht in het zuid-oostelijk deel van het park die we wilde doen. Als we terugrijden richting Chisos Basin is het ondertussen weer dreigend bewolkt geworden. We slaan nog even af bij een onverharde weg en eten en drinken wat. We kijken nog even het weer aan en besluiten om naar het hotel te gaan, morgen rijden we naar het zuid-westen, Santa Elena Canyon, en verlaten we het park via FM170 naar Presidio om bij Van Horn aan te komen. Als we in het hotel zijn wordt het alsmaar donkerder, we zitten buiten een biertje te drinken als de bliksem en onweer in Big Bend begint. Naarmate de tijd vordert komt het steeds dichterbij, op een gegeven moment begint het harder te waaien en op een gegeven moment komt de regen, onweer en bliksem ook over het hotel heen, Het koelt snel af van tegen de 100 graden naar eind 60.
We douchen (luie zweet er weer vanaf) en gaan eten bij het restaurant naast ons. In de middag heb ik er ook getankt, kostte USD 2,69 per Gallon. Is dus best duur, maar je hebt dan ook helemaal niets in de buurt. Ook geen andere tankstations…. Ik type het blog nog even, Ing en Esmee doen een spelletje en Vin is in de lobby voor internet. Morgen nog een laatste dag Big Bend, erg leuk om gedaan te hebben. Heerlijk rustig, maar misschien toch net even te afgelegen om het aan te bevelen. Wel de moeite waard!
Deepsouth en Florida 2017 